تومان نیوز:فصل مجامع و اصلاح بند «س» بودجه هم نتوانست جانی به بازار سهام دهد؛ در این شرایط محتمل‌ترین سناریو برای پیش بینی بورس چیست؟
به گزارش پایگاه خبری تومان نیوز(toomannews)؛ بازار سهان همچنان در مدار بی‌اعتمادی است و بررسی روند هفته گذشته نیز این مساله را به وضوح بیان می‌کند. البته همانگونه که گزارش‌های پیش بینی بورس تاکید می‌کنند موضوع اصلی تنها روند هفته گذشته نیست و هفته گذشته هم تحت تاثیر حرکت منفی بوده که از چندین ماه قبل شروع شده بود و در سال ۱۴۰۳ به اوج خود رسید.
بازار سهام درگیر بی اعتمادی
بسیاری از گزارش‌های پیش بینی بورس نسبت به عملکرد بازار سهام در سال جدید خوش‌بین و معتقد بودند که سرانجام ارزنده بودن قیمت‌ها می‌تواند اثر خود را در کلیت و شاخص کل بازار نشان دهد اما این اتفاق نیفتد و روزبه‌روز بازار وضعیت بدتری به خود گرفت.
در هفته گذشته تبصره ۶ بند «س» بودجه که توجه بورسی‌ها به سمت آن متمرکز بود، مورد اصلاح قرار گرفت اما نتیجه ویژه و مثبتی در بازار نمایان نشد.
به نظر می‌رسد بازار سهام بیش از هر چیز تحت تاثیر یک بی‌اعتمادی انباشت‌شده است، یعنی بیش از آنکه اصلاح مواد قانونی بخواهد روند بورس را تغییر دهد، عملکرد و رفتار سیاستگذار در ماه‌ها و سال‌های اخیر زمینه بی‌اعتمادی را به بازار و تصمیمات فراهم کرده است.
همچنین فصل گزارش‌های شرکت‌ها هم که می‌توانست حرکت بازار را به مدار مثبت تغییر دهد عملا تاثیری نداشت و شرایط رکودی ادامه پیدا کرد.
چرا پیش بینی بورس صعودی محقق نشد؟
آنگونه که کارشناسان در گزارش‌های پیش بینی بورس معتقدند مشکل اصلی بورس که فشار بسیاری به آن وارد کرده نرخ بالای بهره است. اعداد غیررسمی نرخ بهره بین ۳۰ تا ۴۰درصد است، یعنی نسبت P به R اوراق بین ۲.۵ تا ۳ به قدری جذاب است که از طرفی اجازه ورود پول جدید به بورس را نمی‌دهد و از طرف دیگر بسیاری را ترغیب به فروش سهام و خرید اوراق می‌کند.
علاوه بر این حاشیه سود شرکت‌ها نیز به دلیل مداخلات دولت در قیمت‌گذاری‌ها، کم شده است. زمانی وضعیت بهبود می‌یابد که این دو مساله اساسی اصلاح شود، یعنی یا باید نرخ بهره کاهش یابد یا دولت فشار را از روی شرکت‌ها بردارد و نرخ دلار در سامانه نیما افزایش یابد.
محتمل‌ترین سناریو برای پیش بینی بورس
به نظر نمی‌رسد این اتفاق بیفتد و دولت از سیاست‌های انقباضی کوتاه بیاید. با ادامه این وضعیت محتمل‌ترین سناریو برای پیش بینی بورس شرایط رکودی است و نهایتا مثبت‌های کم‌‌جان و ناپایداری خواهیم داشت.
با نرخ بهره بالا توقف ریزش شاخص بعید است و همه اتفاقات خوش هم اثر کوتاه‌مدت خواهند داشت. برای مثال رشدهای یک‌هفته‌ای ممکن است اما دوباره وارد رکود فرسایشی چند ماهه خواهیم شد. اگرچه شرایط کلی راکد است اما در مورد تک‌‌سهم‌ها باید نگاهی به وضعیت بنیادی و تکنیکال شرکت‌ها داشت. مجموع رفتار سیاستگذار هم پالس مثبتی را در این مدت به بازار مخابره نکرده است. اگر مشوق موثری به بازار تزریق نشود احتمالا خروج سرمایه از بورس ادامه‌دار خواهد بود و حجم معاملات هم به روند نزولی خود ادامه می‌دهد.
از این منظر سیاستگذار باید هر چه زودتر با اقدامات موثر شوک مثبتی را به بازار تزریق کند و بورس را از ریل منفی‌اش خارج کند. «جهان‌صنعت» در گفت‌و‌گو با یک کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه به بررسی روند بی‌اعتمادی اخیر در این بازار پرداخته است.
پاشنه آشیل بازار سهام
حسن حسین‌نیا کارشناس بازار سرمایه در گفت‌و‌گو با «جهان‌صنعت» اظهار کرد: بازار در هفته گذشته مانند هفته‌های قبل‌تر تحت تاثیر تبصره ۶ بند «س» قرار گرفت و در آخر هفته این مساله اصلاح شد و در دو روز آخر هفته از فشار عرضه‌ها کاسته شد ولی همزمان شاهد کاهش حجم معاملات بودیم؛ اتفاقی که می‌تواند در روزهای آینده هم مشکل‌ساز بشود.
پیش بینی بورس در روزهای آینده
او ادامه داد: عدم وجود مشوق اساسی در بازار سهام و فضای بی‌اعتمادی که در بورس وجود دارد به پاشنه‌آشیل بازار سرمایه تبدیل شده است. چنانچه بخواهیم برای روزهای آینده پیش بینی بورس ارائه و بررسی کنیم، باید گفت اقداماتی که سازمان بورس انجام می‌دهد تا با دولت ارتباط موثرتری برقرار کند، تعیین‌کننده است. باید دید که این رایزنی‌ها به چه نتیجه‌ای می‌رسد. در جلسه هیات دولت گفته شده است که رییس‌جمهور بیان کرده‌اند رییس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد با یکدیگر مشکلات تامین مالی و رفع دغدغه‌های مردم را بررسی کنند، اگر اقدام عملی در این زمینه صورت بگیرد بورس می‌تواند به روند رونق برگردد، در غیر این صورت شاهد کاهش حجم معاملات در بازار سرمایه خواهیم بود.
حسین‌نیا گفت: بیشتر از اینکه بازار سهام تحت تاثیر اصلاح یک ماده قانونی قرار بگیرد بیشتر تحت تاثیر بی‌اعتمادی است. در ماه‌ها و حتی سال‌های اخیر جو بی‌اعتمادی در بورس قرار گرفته که بازگرداندن این اعتماد زمان‌بر و نیازمند یکسری مشوق‌ها و دیدن تغییر رفتار در سیاستگذار است. تا زمانی که این اتفاق نیفتد به راحتی کار پیش نخواهد رفت.
