تومان نیوز:در پیام دبیرکل سازمان ملل متحد برای روز هوای پاک، آمده است که بدون حرکت به سمت انرژی های تجدیدپذیر آینده ای وجود نخواهد داشت. اگر کشوری بخواهد به سمت انرژی های تجدیدپذیر حرکت کند چه مسیری را باید بپیماید و راه‌های سریع انتقال انرژی به سمت انرژی‌های سبز چیست؟
به گزارش پایگاه خبری تومان نیوز(toomannews)، انرژی های تجدیدپذیر مانند انرژی بادی و خورشیدی، در بیشتر موارد، ارزان‌تر از سوخت‌های فسیلی هستند که باعث تغییرات آب‌وهوایی می‌شوند، اما جهان باید تبدیل سیستم‌های انرژی به انرژی‌های تجدیدپذیر را در اولویت قرار دهد.
هفتم سپتامبر امسال، پیام دبیرکل سازمان ملل، آنتونیو گوترش، به مناسبت روز جهانی هوای پاک منتشر شد. او در پیام خود، انتقال به انرژی‌های تجدیدپذیر را تضمین بقای بشریت دانست و اعلام کرد بدون انرژی‌های تجدیدپذیر، آینده‌ای وجود ندارد.
تجارت‌نیوز با بررسی راهکارهای پیشنهادی جهان برای حرکت به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر، 5 راهکار سریع این حوزه را گردآوری کرده است:
به نقل از zawya، یارانه سوخت‌های فسیلی یکی از بزرگترین موانع مالی است که مانع تغییر جهان به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر می‌شود. دبیرکل سازمان ملل متحد همواره خواستار پایان دادن به تمام بودجه‌های بین المللی دولتی و خصوصی سوخت‌های فسیلی، یکی از عوامل اصلی گرمایش جهانی شده است و هرگونه سرمایه‌گذاری جدید در این سوخت‌ها را توهم خوانده است.
وی در ادامه بیان کرد: «همه بازیگران باید دور هم جمع شوند تا انتقال عادلانه از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر را تسریع کنند، زیرا ما توسعه نفت‌وگاز و تأمین بودجه و صدور مجوز برای زغال‌سنگ، نفت‌وگاز جدید را متوقف می‌کنیم.»
صندوق بین المللی پول (IMF) اعلام کرد که تنها در سال 2020، 5.9 تریلیون دلار برای یارانه دادن به صنعت سوخت‌های فسیلی هزینه شده است. این رقم شامل یارانه‌ها، معافیت‌های مالیاتی و آسیب‌های بهداشتی و زیست‌محیطی است که در هزینه اولیه سوخت‌های فسیلی محاسبه نشده است. این رقم معادل 11 میلیارد دلار در روز است.
تغییر یارانه‌ها از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر منجر به کاهش استفاده از آنها می‌شود و همچنین به رشد اقتصادی پایدار، ایجاد شغل، سلامت عمومی بهتر و برابری بیشتر، به‌ویژه برای فقیرترین و آسیب‌پذیرترین جوامع در سراسر جهان کمک می‌کند.
سرمایه‌گذاری‌های سه گانه در انرژی‌های تجدیدپذیر
پیش‌بینی می‌شود که سالانه 4 تریلیون دلار در انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال 2030 سرمایه‌گذاری شود تا انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال 2050 به صفر برسد.
سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر در مقایسه با یارانه سوخت‌های فسیلی هزینه قابل توجهی کمتری خواهد داشت. کاهش آلودگی و تأثیر آب‌وهوا به تنهایی می‌تواند تا سال 2030 تا 4.2 تریلیون دلار در سال صرفه‌جویی در جهان را به همراه داشته باشد.
بودجه وجود دارد، اما تعهد و پاسخگویی به ویژه از سوی سیستم های مالی جهانی مورد نیاز است. این شامل بانک‌های توسعه چندجانبه و سایر مؤسسات مالی می‌شود که باید سبد وام‌دهی خود را در جهت تسریع انتقال انرژی‌های تجدیدپذیر هماهنگ کنند.
دبیرکل سازمان ملل متحد می‌گوید: «انرژی‌های تجدیدپذیر تنها راه برای امنیت واقعی انرژی، قیمت‌های پایدار برق و فرصت‌های شغلی پایدار هستند.»
وی همچنین از همه دولت‌ها خواسته تا برنامه‌های انتقال انرژی را آماده کنند و مدیران عامل همه شرکت‌های نفت‌وگاز را تشویق کرده تا بخشی از راه‌حل باشند.
فناوری انرژی‌های تجدیدپذیر را به یک کالای عمومی جهانی تبدیل کنید
برای اینکه فناوری انرژی‌های تجدیدپذیر یک کالای عمومی جهانی باشد، به این معنی که برای همه و نه فقط برای ثروتمندان در دسترس باشد، تلاش‌ها باید با هدف از بین بردن موانع به اشتراک‌گذاری دانش و انتقال فناوری، از جمله حقوق مالکیت معنوی، انجام شود.
فناوری‌های ضروری مانند سیستم‌های ذخیره‌سازی باتری به انرژی‌های تجدیدپذیر اجازه می‌دهند تا زمانی که مردم، جوامع و کسب‌وکارها به برق نیاز دارند، ذخیره و آزاد شود. هنگامی که با ژنراتورهای تجدیدپذیر جفت می‌شود، فناوری‌های ذخیره‌سازی باتری می‌توانند برق قابل اعتماد و ارزان‌تری را برای شبکه‌های ایزوله و جوامع خارج از شبکه در مکان‌های دوردست، به عنوان مثال، در هند، تانزانیا و وانواتو فراهم کنند.
عرضه قوی اجزای انرژی تجدیدپذیر و مواد خام یک تغییر بازی است. دسترسی گسترده‌تر به تمام اجزا و مواد کلیدی، از مواد معدنی مورد نیاز برای ساخت توربین‌های بادی و شبکه‌های برق گرفته تا عناصری برای تولید وسایل نقلیه الکتریکی مورد نیاز است.
سازمان بستر آب‌های بین‌المللی(ISA) در حال حاضر با کشورهای عضو خود در حال کار بر روی چگونگی بهره‌برداری از چنین منابع معدنی فراوان در آب‌های بین‌المللی به‌عنوان منابع مهم برای تولید باتری‌ها و در عین حال تضمین حفاظت موثر از محیط زیست دریایی در برابر اثرات مضری است که ممکن است ناشی از فعالیت اعماق بستر دریا باشد.
برای گسترش و تنوع بخشیدن به ظرفیت تولید در سطح جهانی، هماهنگی بین المللی قابل توجهی لازم است. سرمایه‌گذاری‌های بزرگ‌تری مورد نیاز است، از جمله در آموزش مهارت‌های افراد، تحقیق و نوآوری و مشوق‌هایی برای ایجاد زنجیره‌های تامین از طریق شیوه‌های پایدار که از اکوسیستم‌ها محافظت می‌کند.
زمینه بازی برای فناوری‌های انرژی‌های تجدیدپذیر را هموار کنید
در حالی که همکاری و هماهنگی جهانی حیاتی است، چارچوب‌های سیاست داخلی باید فوراً اصلاح شوند تا پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر را ساده و سریع‌تر انجام دهند و سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی را تسریع کنند.
فناوری، ظرفیت و منابع مالی برای انتقال انرژی های تجدیدپذیر وجود دارد، اما سیاست‌ها و فرآیندهایی باید برای کاهش ریسک‌های بازار معرفی شوند تا هم سرمایه‌گذاری را امکان پذیر و هم مشوق کنند و همزمان از تنگناها و تشریفات اداری جلوگیری کنند.
این پنج راه می تواند به جهان کمک کند تا به اهداف خود برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مبارزه با تغییرات آب و هوایی دست یابد.
مشارکت‌های تعیین‌شده ملی یا برنامه‌های اقدام فردی کشورها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و انطباق با تأثیرات آب‌وهوایی، باید اهداف انرژی‌های تجدیدپذیر را تعیین کنند که با هدف محدود کردن افزایش دمای جهانی به 1.5 درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطوح قبل از صنعتی شدن همسو باشد.
برای دستیابی به این هدف،پیش‌بینی می‌شود که سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در تولید برق جهانی باید از 29 درصد امروز به 60 درصد تا سال 2030 افزایش یابد.
