تومان نیوز: سال آینده که کمتر از یک ماه دیگر آغاز می شود،قرار است مالیات ها به ماراتنی بین تولیدکنندگان و دولت تبدیل شود؛ یعنی دولت هر آنچه در چنته دارد برای مالیات ستانی بیشتر بکار ببرد و مشاغل اعم از تولیدکننده،بخش خدمات و حتی کارمندان هرآنچه دولت خراج خواسته دو دستی تقدیم کنند.
گرچه مالیات ستانی شیوه درست اداره کشورهاست و اصلا درست هم این است که اداره کشور از محل مالیات ها باشد تا دولت ها پاسخگو تر شوند، اما در ایران همه چیز برعکس اتفاق می افتد.
کاریکاتور داستان اینجاست، زمانی که پولی در بساط تولیدکننده نیست و رشد اقتصادی رو به زوال است، دولت فشار می آورد که مالیات بیشتری پرداخت شود؛ مالیات هم که بیشتر می شود، دولت نه تنها پاسخگو نیست بلکه تغییری هم در رفاه مردم ایجاد نمی شود.
دریافت مالیات بیشتر هم از تولیدکننده و هم بخش خدمات زنجیره وار بر زندگی مردم تاثیر می گذارد. تولیدکننده وقتی نتواند به سوددهی برسد، کار و بارش را تعطیل می کند و این وسط عده زیادی بیکار می شوند.
قسمت جالب ماجرا اینجاست که نمایندگان مجلس نه تنها به افزایش مالیات ها در بودجه سال آینده اعتراضی نکرده اند، بلکه حجم آن را افزایش هم داده اند. این آقایان نماینده که تعداد قابل توجهی شان دوباره کاندیدای مجلس شده اند، پیش فرض های دولت در درآمدهای مالیاتی سال آینده را از ۵۰ درصد پیش بینی دولت در بودجه، به حدود ۶۷ درصد افزایش داده‌اند.
محمود تولایی رئیس کمیسیون مالیات اتاق ایران به «جهان‌صنعت» می گوید: نمایندگان مجلس عدد بزرگ دیگری را به درآمدهای مالیاتی دولت اضافه کردند، که می‌توان گفت غیرقابل وصول خواهد بود و حتی اگر در خوش‌بینانه‌ترین حالت هم وصول شود ضربه سنگینی را به بدنه اقتصاد کشور خواهد زد.
به گفته وی، این سیاست‌ها موجب می‌شود که در نهایت رو‌در‌رویی بنگاه‌ها با سازمان امور مالیاتی بیشتر شود و از آن طرف وصول مالیات عادلانه سخت‌تر خواهد شد.
حسین مهدی‌‌زاد عضو هیات نمایندگان اتاق ایران هم به «جهان‌صنعت» می گوید:افزایش مالیات سرمایه تولید را از بین می‌برد که زیان‌های این امر درنهایت متوجه کارگران و پرسنل بخش‌های تولیدی و جامعه می‌شود.
