تومان نیوز: بانک پاسارگاد در نخستین فصل سال ۱۴۰۴ عملکردی خیره‌کننده از خود به‌جا گذاشته است. طبق گزارش صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای منتهی به ۳۱ خرداد ۱۴۰۴، سود خالص بانک با جهشی ۲۱۸ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل، به ۷۴٬۲۶۲ میلیارد ریال رسیده؛ رقمی قابل‌توجه که توجه فعالان بازار سرمایه و تحلیل‌گران را به خود جلب کرده است.
به گزارش پایگاه خبری تومان نیوز(toomannews)، به نقل از ایستانیوز،اما پرسش اساسی این است: این جهش چشمگیر چقدر تکرارپذیر و پایدار است؟
جهش سود در نگاه اول: عملکردی درخشان
-
سود خالص هر سهم (EPS) از ۷۲ ریال در بهار ۱۴۰۳ به ۱۵۸ ریال در بهار امسال رسیده؛ رشدی ۱۱۹ درصدی.
-
سود عملیاتی بانک نیز با رشد ۱۸۶ درصدی به ۱۰۰٬۴۰۴ میلیارد ریال رسیده که نشان از بهبود عملیات اصلی دارد.
-
درآمد عملیاتی هم رشد ۵۲ درصدی را ثبت کرده و از ۳۰۵ هزار میلیارد ریال به بیش از ۴۶۴ هزار میلیارد ریال رسیده است.
تمام این ارقام، در نگاه اول، حاکی از بهبود عملکرد بانک و استفاده مناسب از ظرفیت‌های درآمدی در حوزه تسهیلات و عملیات بانکی است.
عوامل محرک سود: از تسهیلات تا درآمدهای غیرعملیاتی
بخش عمده رشد درآمد، ناشی از افزایش ۵۳ درصدی درآمد تسهیلات اعطایی است. این افزایش احتمالاً متاثر از رشد نرخ‌های تسهیلات، توسعه پرتفوی اعتباری و احتمالاً سیاست‌های بانک مرکزی در ماه‌های اخیر است.
از سوی دیگر، درآمدهای غیرعملیاتی نیز جهش قابل‌توجهی داشته‌اند:
-
سایر درآمدها و هزینه‌های عملیاتی با رشد ۱۹۵ درصدی همراه بوده.
-
سود مبادلات ارزی نیز ۳۲ درصد رشد نشان می‌دهد.
این درآمدها، گرچه به سودسازی بانک کمک کرده‌اند، اما پایداری و تکرارپذیری آن‌ها در فصول بعدی جای بررسی دارد.
هزینه‌ها و ریسک‌ها: رشد پرهزینه؟
افزایش سود بانک، هم‌زمان با افزایش قابل توجه هزینه‌ها نیز بوده است:
-
هزینه سود سپرده‌ها ۵۱ درصد رشد کرده.
-
هزینه مطالبات مشکوک‌الوصول ۲۹۰ درصد افزایش یافته.
-
هزینه‌های مالی ۷۵۱ درصد جهش داشته؛ موضوعی که می‌تواند نشانه‌ای از اتکای بیشتر به منابع گران‌قیمت یا افزایش بدهی باشد.
همچنین، هزینه‌های عمومی و اداری نیز ۶۴ درصد رشد کرده که می‌تواند فشار مضاعفی بر حاشیه سود بانک وارد کند.
جمع‌بندی: سودسازی مثبت، اما با ابهامات
عملکرد سه‌ماهه بانک پاسارگاد در بهار ۱۴۰۴ بدون تردید چشمگیر است و توانسته سود خالص را بیش از سه برابر کند. با این حال، رشد شدید برخی هزینه‌ها، افزایش شدید مطالبات مشکوک‌الوصول، و اتکای بخشی از سود به درآمدهای غیرعملیاتی، نشان می‌دهد که پایداری این سودآوری نیاز به تحلیل دقیق‌تری دارد.
آیا این جهش نتیجه بهبود واقعی عملیات بانکی است یا متأثر از شرایط غیرتکرارپذیر مالی و اقتصادی در این فصل؟ پاسخ به این پرسش در فصل‌های آینده مشخص‌تر خواهد شد.
