تومان نیوز:ایران با بحران شدید آب و فرونشست زمین ناشی از برداشت بی‌رویه روبه‌روست و بر اساس یک مقاله علمی تگزاس با مدیریت نادرست منابع زیرزمینی در مسیر تکرار همان اشتباه‌ها قرار دارد.
به گزارش پایگاه خبری تومان نیوز(toomannews)، تد بوریَک، فعال محیط زیست و عضو انجمن حفاظت از آب، در یادداشتی با مقایسه وضعیت ایران و تگزاس هشدار داده است که سوءمدیریت منابع آبی می‌تواند هر دو منطقه را با بحران‌های مشابه مواجه کند.
تجربه تلخ ایران؛ خشکسالی، فرونشست و اعتراضات
ایران طی پنج سال اخیر با خشکسالی‌های پی‌درپی، برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی و کاهش ذخایر سطحی دست و پنجه نرم کرده است. به گفته بوریَک، برداشت سالانه بیش از چهار میلیون ایکر-فوت از سفره‌های آب زیرزمینی باعث فرونشست شدید در تهران شده که به‌طور میانگین ۲۵ سانتی‌متر در سال گزارش شده است. این وضعیت نه‌تنها زیرساخت‌ها را تهدید می‌کند بلکه منجر به مهاجرت کشاورزان، بحران غذایی و اعتراضات گسترده مردمی نیز شده است.
نشانه‌های مشابه در تگزاس
نویسنده یادآور می‌شود که در تگزاس نیز وضعیت نگران‌کننده‌ای در حال شکل‌گیری است. در شهرستان گونزالس، بیش از ۷۰ هزار ایکر-فوت آب زیرزمینی کاریزو-ویلکاکس برای صادرات به شهرهای دیگر مجوز گرفته است؛ یعنی ۷۷ درصد کل برداشت در اختیار صادرکنندگان غیرمحلی قرار دارد، در حالی که سهم مصرف‌کنندگان محلی تنها ۲۳ درصد است.
به گفته بوریَک، هیئت حفاظت از منابع آب زیرزمینی گونزالس (GCUWCD) تاکنون هیچ مدل‌سازی یا برنامه نظارتی برای فرونشست انجام نداده است. در مناطقی که برداشت متمرکز انجام می‌شود، مانند شمال‌شرقی شهرستان، هزاران ایکر-فوت آب توسط چند صادرکننده بزرگ برداشت می‌شود، بدون اینکه آثار احتمالی آن بر پایداری سفره‌ها بررسی شود.
این در حالی است که طبق داده‌های سال ۲۰۲۳، شهرهایی که از این منابع بهره‌مند می‌شوند خود با مشکل هدررفت شدید آب روبه‌رو هستند. برای نمونه، تنها شرکت SAWS بیش از پنج برابر حجم مجاز برداشت خود آب هدر داده است. با وجود این، هیئت محلی در ماه مه مجوز صادرات این شرکت را تمدید کرد.
بوریَک تأکید می‌کند که تگزاس باید از تجربه تلخ ایران درس بگیرد و از «معدن‌کاری آب» جلوگیری کند. او پیشنهاد می‌دهد که نهادهای محلی ملزم به انجام مطالعات فرونشست، نظارت بر مصرف نهایی و اولویت دادن به پایداری شوند. همچنین، نقش شهروندان و فعالان محلی در فشار برای اصلاح سیاست‌ها حیاتی دانسته می‌شود.
