تومان نیوز:تغییر شرایط آب و هوایی در عین حال به این معناست که مقاصد سفر امن برای گردشگران در هر فصل تغییر میکند. اما هنوز برای رسیدن به الگوهای جدید بر این اساس خیلی زود است.
بعد از چند سال اختلال در سفرها که بحران کرونا آغازش کرد و تا مدت زیادی هم باعث تداومش شد، بالاخره صنعت گردشگری جهانی دوباره جان گرفته است. آمار حاکی از آن است که در سال ۲۰۲۲ میلادی حداقل چهار میلیارد مسافر سوار پروازهای بینالمللی شدند و این در حالی بود که در سال ۲۰۲۰ میلادی این رقم واقعا کم شده بود و فقط شامل دو میلیارد مسافر میشد. سال ۲۰۲۳ هم شاهد افزایش شمار مسافران بینالمللی بوده و فقط آمارش را هنوز نداریم. ولی چنین افزایشی در سفرهای بینالمللی نگرانکننده است. بخش گردشگری به تنهایی منشا ۸ تا ۱۰ درصد از آزادسازی گازهای گلخانهای در جهان است و رونقگیری مجدد آن به خصوص در بخش بینالمللی و پروازی تبعات دیگری به دنبال دارد.
ظرف یک سال اخیر، رکوردهای بیسابقهای از تغییرات آب و هوایی در جهان ثبت شده است. موج گرما در مناطق مختلف دنیا تلفات به جا گذاشته و باعث بروز آتشسوزیهای بزرگ در اروپا، آسیا و آمریکای شمالی شده است. در ماه ژوئیه، ساردینیا و سیسیلی دمای ۴۶ درجه را تجربه کردند که همه رکوردهای دما در اروپا را شکست. واقعیت این است که هر چه ما به سفرهای بینالمللی برویم، به آزادسازی گازهای گلخانهای بیشتر و افزایش دمای بیشتر زمین کمک کردهایم. از همه بدتر اینکه استفاده از هواپیما بدترین تاثیر را در این زمینه در قیاس با سایر روشهای سفر دارد. آماری که توسط انگلیس منتشر شده نشان میدهد که سفر یک مسافر در یک پرواز کوتاهمدت میتواند باعث آزادسازی تقریبا ۱۵۴ گرم دیاکسید کربن در هر یک کیلومتر از سفرش بشود. از طرف دیگر، روند افزایش دمای زمین به شکلی پیش میرود که در آینده نزدیک، بسیاری از مقاصد سفر تابستان دیگر برای سفر تابستانی مناسب نخواهند بود. آیا مجموعه این شرایط باعث تغییر در آینده گردشگری خواهد شد؟
واقعیت این است که پیشبینیهای زیادی درباره آینده گردشگری و تحولات آن مطرح میشود. یک ایده این است که مقاصد گردشگری از لحاظ جغرافیایی دستخوش تغییر خواهند شد و مثلا مناطق شمالیتر که پیشتر برای سفر مناسب نبودند به تدریج مورد توجه قرار خواهند گرفت. یک تحقیق الگوسازیشده که در سال ۲۰۰۷ میلادی انجام شده بود این پیشبینی را مطرح میکرد که تا سال ۲۰۵۰ میلادی، آب و هوای گرمتر باعث خواهد شد که مقاصد گردشگری محبوب مثل مدیترانه تا سال ۲۰۵۰ میلادی محبوبیت خود را برای سفرهای تابستانی از دست بدهند و در مقابل، مناطقی از انگلیس یا اسکاندیناوی به مقصد محبوب گردشگری تبدیل شوند.
تقریبا نیمی از گردشگری جهانی متمرکز روی مناطق ساحلی است. بنابراین یک نگرانی دیگر از دسترفتن این سواحل به خاطر بالا آمدن سطح دریاهاست. در منطقه کارائیب، تقریبا سی درصد از ریزورتها و هتلهای ساحلی قربانی افزایش یک متری سطح آب دریاها خواهند شد و یا بخشی از خط ساحلی خود را از این بابت از دست خواهند داد.
برخی مناطق ساحلی دیگر در آینده نزدیک حتی آسیبپذیری بدتری خواهند داشت. مثلا ساردینیا در سال ۲۰۲۲ میلادی دچار توفانهای شدید و بیسابقهای شد که خسارتهایی را در بخش گردشگری نیز به بار آورد. پیشبینی شده که وقوع سیل و توفان در این منطقه روی آینده گردشگری ساردینیا تاثیر منفی داشته باشد.
اما تاثیر تغییرات آب و هوایی فقط به سواحل محدود نمیشود. برخی مقاصد گردشگری محبوب مثل پورتو در پرتغال بر اثر این تغییرات دچار گرمای شدید در تابستان شدهاند و احتمالش هست که در سالهای آینده نیز همین روند ادامه داشته باشد. همچنین دهکدههای آلپ و مناطق مختلفی از کوهستانهای اروپا که به صورت سنتی پر از ریزورت اسکی بودند به دلیل گرما و آبشدن برفها کارکرد خود را از دست دادهاند و مجبور به تغییر کاربری شدهاند.
تغییر شرایط آب و هوایی در عین حال به این معناست که مقاصد سفر امن برای گردشگران در هر فصل تغییر میکند. اما هنوز برای رسیدن به الگوهای جدید بر این اساس خیلی زود است. برخی مقاصد گردشگری قدیمی هم در معرض چالشهای جدیدی قرار گرفتهاند و برای مقابله با آنها تلاش زیادی میکنند. مثلا دلتای رود نیل در مصر که پر از مقاصد گردشگری است در تلاش بوده که با تدابیری مثل ساختن دیوارههای محافظ در برابر دریا، جلوی جاریشدن سیل در برخی مناطق ساحلی را بگیرد. تغییر در مصالح به کار رفته در ساخت و سازها و انتخاب مناطق شهری جدید و تبلیغ روی آنها به عنوان مقاصد گردشگری جدید نیز از جمله تدابیر دیگر است. با این حال، تغییر احتمالی در تاریخ سفرها و فصل سفرها فعلا مهمترین چالش در آینده نزدیک برای صنعت گردشگری است چون به نظر میرسد که مسافران به دلیل تغییرات اقلیمی چارهای جز تجدید نظر در برنامههای سنتی و فصلی سفر خود نخواهند داشت.
منبع: هندوستان تایمز/ آیندهنگر